Na leczenie in vitro składa się kilka zabiegów, zależnie od poszczególnego wariantu leczenia. Do jednej z nich należy docytoplazmatyczne podanie plemnika, które polega na wprowadzeniu pojedynczego plemnika do komórki jajowej – jest ona stosowana w przypadku wystąpienia takich problemów, jak na przykład nadmiernie niewielka liczba plemników. Inna metoda to IMSI, w trakcie jakiej selekcjonowane są plemniki przez zapłodnieniem. Z kolei zapłodnienie pozaustrojowe klasyczne to metoda, podczas której tworzy się parę zygot poprzez zmieszanie odpowiedniej liczby plemników i komórek jajowych w warunkach zbliżonych do ludzkiego organizmu. Najrozmaitszych metod in vitro jest w dzisiejszych czasach wyjątkowo dużo i można je nieraz bez trudu dostosować również do poglądów etycznych.
Refundacja in vitro jest osiągalna po spełnieniu kilku warunków: pacjenci powinny spełniać wymogi uprawniające do korzystania z usług NFZ , a także mieć utrudnioną płodność z powodu wystąpienia nowotworu, nieskutecznych prób leczenia jednego z partnerów przez sprecyzowany w ustawie okres bądź mieć potwierdzoną permanentną niepłodność (klik!). Ponadto obowiązkowo należy przyjść na umówione wizyty kwalifikacyjne oraz nie posiadać kryteriów wykluczających – refundacja in vitro przez NFZ nie jest możliwa przykładowo w przypadku braku macicy lub brak szansy na pobrania komórek jajowych, ponieważ czyni niemożliwym to zabieg.
Nie trzeba się obawiać ryzyka poronienia w trakcie ich wykonywania – początkowo robi się jedynie zupełnie bezpieczne metody. Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje tego rodzaju badania, kiedy lekarz pet badanie warszawa sądzi że są pewne podstawy medyczne do ich przeprowadzenia – na przykład kiedy kobieta ukończyła 35 rok życia lub w razie występowania schorzeń dziedzicznych w rodzinie jej albo partnera.