Termin „native speaker” pochodzi z języka angielskiego i oznacza „użytkownika ojczystego języka”. Wszelaką osobę,jaka wychowała się w sferze działania jakiegoś języka i równoczesnie jest on dla niej językiem pierwotnym można określić „native speakerem” owego języka. Czyli Polak jest native speakerem języka polskiego, Anglik jest native speakerem języka angielskiego, ale Irlandczyk może być na przykład native speakerem języka angielskiego i irlandzkiego, zaś native spekerami języka niemieckiego maja możliwość być równiez: Niemiec, Austriak, Szwajcar. Ściśle z terminem „native speaker” wiążą się pojęcia dwujęzyczny (bilingwalny).
Termin „native speaker” wywodzi się z języka angielskiego i oznacza „użytkownika ojczystego języka”. Każdą personę,jaka wychowała się w obrębie oddziaływania jakiegoś języka a równoczesnie jest on dla niej językiem pierwotnym można określić „native speakerem” danego języka. Na przykład Polak jest native speakerem języka polskiego, Londyńczyk jest native speakerem języka angielskiego, ale Irlandczyk ma możliwość być na przykład native speakerem języka angielskiego a także irlandzkiego, zaś native spekerami języka niemieckiego mogą być jednakowoż: Niemiec, Austriak, Szwajcar. Dokładniej z terminem „native speaker” wiążą się pojęcia dwujęzyczny (bilingwalny).
