Nazwa „native speaker” pochodzi z języka angielskiego i oznacza „użytkownika ojczystego języka”. Każdą osobę,jaka wychowała się w terenie działania jakiegoś języka a też jest on dla niej językiem ojczystym można nazwać „native speakerem” danego języka. Czyli Polak jest native speakerem języka polskiego, Anglik jest native speakerem języka angielskiego, ale Irlandczyk może być na przykład native speakerem języka angielskiego i irlandzkiego, jednak native spekerami języka niemieckiego maja możliwość być jednakowoż: Niemiec, Austriak, Szwajcar. Ściśle z terminem „native speaker” wiążą się pojęcia dwujęzyczny (bilingwalny).
Termin „native speaker” wywodzi się z języka angielskiego i oznacza „użytkownika ojczystego języka”. Każdą personę,jaka wychowała się w obrębie oddziaływania jakiegoś języka a równoczesnie jest on dla niej językiem pierwotnym można określić „native speakerem” danego języka. Na przykład Polak jest native speakerem języka polskiego, Londyńczyk jest native speakerem języka angielskiego, ale Irlandczyk ma możliwość być na przykład native speakerem języka angielskiego a także irlandzkiego, zaś native spekerami języka niemieckiego mogą być jednakowoż: Niemiec, Austriak, Szwajcar. Dokładniej z terminem „native speaker” wiążą się pojęcia dwujęzyczny (bilingwalny).
