Które rasy psów są najciekawsze interesujące?

Mastif tybetański jest niesłychanie ładną a także niezwykle autentyczną rasą czworonogów, jego szczeniaki oceniane są jako niezwykle cudne oraz kolokwialnie pisząc słodkie psiaki.
Mastif tybetański jest bardzo śliczną a także niezwykle oryginalną rasą psów, jego szczeniaki oceniane są jako niesłychanie czarowne oraz kolokwialnie pisząc przyjemne rozkoszne psy.

Sama rasa jest kategoryzowana do gromady tak zwanych molosów w modelu górskim, wyhodowana została ona w Tybecie do zaganiania zwierząt a także stróżowania, oprócz tego obecnie, hoduje się tego typu rasę jako psa wystawowego oraz krowy mleczne psa policyjnego.

Szczeniaki tibetana mastiffa są czworonogami o niesamowicie dynamicznym charakterze, przejawiające inklinację do hegemonii. Jednakowoż, są to niezwykle przyjazne i chętne do zabawy zwierzaki. Nawet po dłuższym okresie wychowania, nasz mastif tybetański może wykazywać ochotę na grę (kliknij tu).

Jeśli adekwatnie podejdzie się do hodowli oraz wychowywania tego czworonoga, może on być zdecydowanie stałym zwierzakiem, dostosowującym się do komend, odważnym a także bystrym towarzyszem życia.

Bez wątpienia rasa tibetan mastiff|tego psa to jedna z najmądrzejszych i w największym stopniu bystrych ras czworonogów, sporadycznie przejawiającej zachowania agresywne, choć jest to jednakowoż rasa nieufna a także wyspecjalizowana w reagowaniu na potencjalne niebezpieczeństwo.

tibetan mastiff

Autor: lgrvv
Źródło: http://www.flickr.com

Powinno się więc kupić sobie takiego psa, istotnie może on okazać się pierwszorzędnym a także lojalnym przyjacielem.

Istnieje wiele nieścisłości na temat historii mastifa tybetańskiego. Przyczyn tego stanu musimy szukać w tym, iż Tybet przez długie okresy pozostawał w sporej izolacji od innych kultur, więc prawda nie do końca jest poznana. Można jednocześnie przedstawić najbardziej zasadne fakty.

Rodzima nazwa („do khyi”), oznacza psa „trzymanego na uwięzi”. Ten zwrot dosyć trafnie oddaje użytkowość takiego psa. W nocy bowiem strzegł on zwierząt hodowlanych, zaś w ciągu dnia musiał być przywiązywany, gdyż odznaczał się znaczną agresywnością. Arystoteles na przykład wspominał „psy indyjskie” (odpowiadające dogowi tybetańskiemu), które z Tybetu trafiły do Indii. Stamtąd szybko rozprzestrzenił się na tereny Persów.